Yusuf İslam(Cat Stevens)

YUSUF İSLAM (CAT STEVENS)

Doğum tarihi: 21 Temmuz 1948Doğum yeri: Londra / İngiltereMesleği: Müzisyen

Cat Stevens (asıl adı Stephen Demetre Georgiou (21 Temmuz 1948)) şarkı sözü yazarı ve müzisyen. Müzik kariyerinin başlangıcında Cat Stevens ismini almıştır. 1977 yılında Müslüman olmuş ve bundan iki yıl sonra da Yusuf İslam adını almıştır..
Cat Stevens ismiyle tanınmaya başlayan Georgiou, çoğu 1960`lı ve 1970`li yıllarda olmak üzere 60 milyondan fazla albüm satmıştır. “Wild World”, “Morning Has Broken”, “Peace Train” ve “The First Cut Is the Deepest” gibi ünlü parçalarıyla hatırlanır.
1976 yılında geçirdiği kazadan 1 yıl sonra İslam dinini seçmiş ve 1979 yılında Yusuf İslam ismini almıştır.


Müslüman oluşu

Çocukluğu ve gençliği: 1948′de doğmuş, Rum bir babanın ve İsveçli bir annenin üçüncü çocuğu olan Cat Stevens’ın asıl adı Steven Demetre Georgiou’dur.
Babası Yunan Ortodoksu olmasına rağmen Steven bir Katolik okuluna gitti. 8 yaşındayken annesi babası boşandı, bir süre beraber yaşadılarsa annesi oğlunu alıp İsveç’e döndü. 16 yaşındayken okulu bıraktı, daha sonra Sanat Okulu`na girdi ama oradan da ayrıldı.
İlk hit parçasını ve albümünü 18 yaşındayken yaptı. “I Love my Dog” şarkısı Cat Stevens’ın doğuşu anlamına geliyordu. 1966 yılında Matthew and Son albümünü piyasaya sürdü. Bu dönemde Cat Stevens ismini aldı. 1967′de yayımlanan New Masters albümü fazla tutulmadı, bu albüm sonradan birçok kişi tarafından yorumlanan The First Cut Is the Deepest parçasıyla hatırlanır.

1968′ların başında 19 yaşındayken Stevens tüberküloza yakalandı. Aylarca hastanede yattığından müziğe tekrar dönmesi 1970`i buldu.

1970′de yayımladığı folk müzik temeline oturtulmuş, önceki albümlerinden de biraz farklı sayılan Mona Bone Jakon yayımladı. Bu albümde o dönemki aşkı Patti D’Arbanville için yazılmış (daha sonra bir klasik halini alan) “Lady D’Arbanville” parçası da yer alır. Cat Stevens, 1970`in ikinci yarısında yayımladığı uluslar arası bir başarı yakalayan Tea for the Tillerman albümüyle yoluna devam etti. Wild World parçası bu albümdeki en beğenilen ve popüler parça oldu.
Kendine has bir müzik oluşturan Stevens 1971`de çıkardığı Teaser and the Firecat albümüyle başarının tadını çıkarmaya devam etti. Bu albümde “Peace Train”, “Morning Has Broken” ve “Moonshadow” gibi birçok hit parça yer alıyordu.

1970`li yıllarda yeni albümler yayımlamaya devam etti.

Müslüman oluşu: 1976 yılında bir kaza sonrası boğulmak üzere olan Cat Stevens, Tanrı`ya kurtarması için yalvarmaya başladı. Yıllar sonra VH1 kanalında o anı şöyle anlattı: “Bir anda kendimi tuttum ve “Oh Tanrım, eğer beni kurtarırsan senin için çalışacağım, dedim”. Bu ölüme yakın deneyim onun ruh halini değiştirdi. Kardeşi David, kudüste bir camide görüp ve içimi rahatlatı diyerek aldığı kur’anı cat Stevens’a hediye etti ve Stevens`ın İslamiyet`e geçişi başlamış oldu. 1977 yılında Müslüman olarak Yusuf İslam adını aldı.
Değişimini ilerleyen yıllarda müzikle uğraşmayı bıraktı. Sahnelerden uzaklaştı, hatta müzik şirketlerinden artık albümlerinin dağıtılmamasını rica etti fakat bu talebi reddedildi.
Şu an karısı ve beş çocuğuyla birlikte Londra'da yaşamaktadır.

Albümleri:

Cat Stevens adıylaCat Stevens`ın son pop albümü

Back to Earth (1978)

Matthew & Son (1966)

New Masters (1967)

Mona Bone Jakon (1970)

Tea for the Tillerman (1970)

Teaser and the Firecat (1971)

Catch Bull at Four (1972)

Foreigner (1973)

Buddha and the Chocolate Box (1974)

Saturnight (Live in Tokyo) (1974)

Numbers (1975)Izitso (1977)

Back to Earth (1978)

Majikat (2005)

Gold (2005 derleme)Birçok derleme ve antoloji..

Yusuf Islam adıyla The Life of the Last Prophet (1995)

I Have No Cannons that Roar (1998)

Prayers of the Last Prophet (1999)

A is for Allah (2000)I Look I See (2003)

An Other Cup (2006)

Müslüman olunca gitarını bırakan Cat Stevens yeniden müziğe döndüYusuf ‘İslam’ reformuÖnce müzik vardı, din yoktu. Sonra din geldi, müzik yok oldu. Şimdi hem din var, hem müzik… Yusuf İslam’ın değişim macerası…Yusuf, nasıl İslam’a döndü?
Ünlü bir pop yıldızıyken 27 yaşında bunalıma girdi. Kur’an’la tanıştı ve “Aradığımı buldum” dedi

Gençliğini 1970′lerde yaşayanlar onu çok iyi anımsıyorlar: Cat Stevens o yılların süper starıydı. Plağının bulunmadığı ev yok gibiydi. Besteleri daima liste başıydı. İsa suretlerini andıran Rum asıllı bu İngiliz genç, gitarından yankılanan duygulu şarkılarıyla zirveye yerleşmişti. Cat Stevens 1970′lerin sonlarına doğru aniden ortadan kayboldu. Ardından Müslüman olduğu haberi yayıldı. Hayranları şok oldular. Plakları hâlâ kapışılırken o kendini unutturdu. Londra’da bir ilkokul açıp din eğitimi vermeye başladı. Dünün süperstarı artık Müslüman’dı. Yeni yaşamıyla birlikte, yeni bir yüz ve yeni bir isim de edinmişti: Yusuf İslam…

Diz dize

Yıllar önce 32. Gün için onunla Londra’daki okulunda buluştuğumda gözlerime inanamamıştım. Plaklarını hâlâ saklayıp dinlediğim star, şimdi uzun entarisi, başında sarığı, ayağında terliği, cebinde telefonu ile Usame Bin Ladin’i andırıyordu.

Sesi, dalgalı saçları ve gözleri olmasa bu 45′lik müminin, Cat Stevens olduğuna inanmak imkânsızdı. Üstelik söyleşi boyunca o da kendisinin Cat Stevens olmadığına beni inandırmak için çırpınıp durmuştu.

Tuhaf bir durumdu: Ben onun bir kalemde silip attığı (renkli) gençliği(miz) için hayıflanırken o da Türklerin bir kalemde silip attığı (İslami) geçmişine ağıt yakıyordu. Yerde bağdaş kurup diz dize oturduk. Ve onun nasıl Müslüman olduğunu dinlemeye koyulduk:

“Aradığımı Kur’an’da buldum” İslam’ı seçmeden önceki yaşantınız nasıldı, bir süperstar olarak mutlu değil miydiniz? İslam’dan önceki hayatım tamamen Batı tarzındaydı. Batılı eğitim almıştım. Maddi başarılar peşindeydim. Kısa zamanda müzik alanında bu başarıyı yakalamıştım. Büyük kitleler önünde, çığlıklar atan genç kızlara şarkılar söyledim. Çok kazanıyor ancak anlık yaşıyordum. Bu yaşam aynı zamanda benim sonumu da hazırlıyordu. Şov dünyası içindeki ilk yılım sonunda verem oldum. Bunun üzerine hayatımı yeniden düşünmeye başladım. Arayış içindeydim. Bütün dinleri ve ‘izm’leri inceledim. Şöhretim bir yandan büyüyordu ama o büyüdükçe ben daha da içime kapanıyordum. Uyuşturucu dahil her şeyi denedim, ama ruhumun derinliklerinde aradığım o huzura bir türlü kavuşamıyordum. Sonunda 27 yaşımda Kur’an’la tanıştım. Kardeşim Kudüs’e gittiğinde bir camiyi ziyaret etmiş ve müthiş etkilenmişti. Onun getirdiği Kur’an’ı okuyunca aradığımı bulduğumu anladım.

“Yusuf için ağladım”

Sizi en çok etkileyen ne oldu?

Kur’an sanki doğrudan bana konuşuyormuş gibiydi. Sanki bedenimden, ruhumdan, düşüncelerimden haberdardı. Adeta durumumu biliyordu. Korkularımın, endişelerimin farkındaydı. Herbir bölümü bitirdiğimde yıllardır cevap aradığım soruları Kur’an’ın çoktan yanıtladığını gördüm. İçinde özellikle hatalar aradım, bulamadım. Sonunda anladım ki asıl hataları olan benim… Kur’an ise mükemmeldir.

Neden kendinize Yusuf ismini seçtiniz?

Kur’an’daki bir sureden esinlendim. Açıkçası Hz. Yusuf’la ilgili bölüm beni çok etkileyen bölümdü. Yusuf Aleyhisselam bir semboldü. Allah onu pekçok dönemlerden geçirmiş, bir dönem felaketlerle karşılaştırmıştı. Ama sonuçta Yusuf, selamete ermişti. Bu bölümü okurken ağlamaya başladım. O anda kalbim İslam’a açıldı. Yusuf İslam 1977 yılında Londra’daki Merkez Camii’ne giderek Müslüman oldu. Oradakilerden ibadeti ve dinin gereklerini öğrendi. Fazla öne çıkmamaya gayret gösterdi. İlk zamanlar müzikten tamamen kopmamıştı. Televizyonlarda hâlâ konserleri birbiri peşi sıra yayınlanırken bir soru beynini kurcalamaya başladı:

Müzik mubah mı?

İslam’da müziğe yer var mı?

O zamanlar müziğin İslam’daki yerini araştırırken vardığım nokta şuydu: Eğer şarkı sözleriniz günahkâr değilse müzik yapmaya dinen bir engel yoktur. Kur’an bir yasak koymuyordu. Hatta Hz. Peygamber tersine, yolda, işte, düğünde hatta savaşta şarkı söylenmesini teşvik ediyordu. Ama bugün müzik, Hz. Peygamber’in sözünü ettiği türde şarkı söylemenin çok ötesinde bir sektöre, dev bir endüstriye dönüştü. İbadeti engelleyen bir ticaret haline geldi. Bu yüzden sonunda müziğin aleyhinde bir yoruma vardım.

Müziği inançlarınız doğrultusunda kullanmak mümkün değil mi?

Bu hep cevabını aradığım bir soru. Kendime hep şunu soruyorum: ‘Bunu Allah için mi yapıyorum, yoksa kendim için mi?’ İşte bu noktada kendimi rahat hissetmiyorum. Belki hiçbir zaman profesyonel olmamış, plaklar yapmamış, şöhrete ulaşmamış biri için normal olabilir ama ben müzikle tatmin olmak ve müzikten para kazanmak konusunda öyle eğitildim ki bu özel durumum nedeniyle müzik konusunda tutucu davranıyorum.

Müziği özlüyor mu?

Yine de Yusuf İslam müziği tamamiyle bırakmadı, İlahiler için yeniden stüdyoya girdi. Satış gelirlerini İslami örgütlere akıttı. Yardım konvoylarıyla kimi zaman Afganistan’da, kimi zaman Bosna’da göründü. Dünün pop yıldızı eskiden konser verdiği alanlarda artık vaaz da veriyordu. Laik hayranları Cat Stevens’ın plaklarını hâlâ inatla dinlerken Yusuf İslam’a garipseyerek bakıyorlardı. İşin komik tarafı Yusuf İslam da hâlâ Cat Stevens dinleyen eski hayranlarına garipseyerek bakmaktaydı. Röportajdan sonra, bir arkadaşımın yolladığı plağını imzalamasını istedim; “Artık imzalara inanmıyorum” diye reddetti. Hiç eski plaklarını, şarkılarını ya da gitarını özleyip özlemediğini sordum. “Hayır” demedi. “Pek özlemiyorum” dedi. Nitekim sonunda yeniden gitarına dönecekti.

“Batı’nın geleceği İslam”

Yusuf İslam’ın Londra’daki ilkokulunda öğrenciler İngiliz eğitiminin yanı sıra çok sıkı bir İslam eğitiminden de geçiriliyorlar. Avrupa’nın gelecekteki Müslümanlarının temelleri bu okulda atılıyor. Yusuf İslam, ileride İslam alimi ve eğitmeni yetiştiren bir üniversite düşlüyor.

Peki İslam’ın Batı dünyasında geleceği olabilir mi?

Batı dünyasının geleceği İslam’dır. Çünkü diğer dinlerin değişen zamana uyması zor. Oysa İslam, her döneme uyarlanabilecek genel ilkelere sahiptir. Bugünkü modern dünyada develer yerine arabalarımız, uçaklarımız var, ama ulaşım ulaşımdır. Yapılacak iş İslam’ın koyduğu ilkeleri günümüz koşullarına uyarlamaktan ibarettir.

Yani siz Batı tipi bir demokrasiye inanmıyorsunuz.

Batı’da bile demokrasi sadece küçük bir liberal azınlık için var, oysa toplumun büyük kesimi köleliği yaşıyor. İslam bunun için nihai çözümdür. Teorik olarak temsili demokrasi elbette kötü bir şey değil, hatta İslam’ın nasıl işlemesi gerektiğini gösteren bir sistem… Ama demokrasinin bazen nasıl kirli bir sözcük haline gelebileceğini Cezayir’de gördük. Eğer demokrasinin nihai amacı insanları dinsiz yapmaksa bu tüm toplumu kapsayamayacağı anlamına gelir. Çünkü inanan insanlar daima olacaktır. Oysa dini bir yönetim insanlara dinsiz olma hakkını da verir. Hangisinin daha demokratik olduğuna varın siz karar verin.

Dünyada halen İran, Türkiye, Cezayir gibi birbirinden çok farklı İslam örnekleri var. Sizce bunların hangisi ‘gerçek İslam’ı uyguluyor?

Dünyada İslam’ı tam tatbik eden bir sistem yok. Türkiye’de hilafet çöktüğünden beri İslam alemi iyice güçsüzleşti. Milli sınırlarla bölündü. Eğer Müslümanlar tek vücut olabilseler, Bosna’da yaşananlar olmazdı.

“AB çabanız onur kırıcı” Yusuf İslam, İslam’ı tanıtma uğruna ülke ülke geziyor. Türkiye’ye de -çoğunlukla seçim arifelerinde defalarca gelip- İslamcılar için propaganda yaptı.

Türkiye izlenimlerini sorunca Erbakan gibi cevap verdi:

“Kendimi evimde hissettim. Eşim Kafkas kökenli, ben de aslen Rum olduğum için çok rahattım. Ayrıca çok gururlandım. Çünkü Türk halkının İslam’ın gelişmesine yaptığı katkıyla elde ettiği gücü gördüm. Bu arada bu gücün son derece manasız çabalar için terk edilmeye başladığını gördüğüm için üzüldüm. Şimdi Türkiye Avrupa Topluluğu’na girmek için çabalıyor. Bu ne kadar onur kırıcı bir şey… Oysa Türkiye bir zamanlar dünyanın hükümdarlığı koltuğunda oturan bir ülkeydi. Şimdi o dünyaya arka kapıdan girmeye çalışıyor. Türk halkının bir kimlik krizi yaşadığını sanıyorum. Bence Türk toplumu doğal olarak güçlü ve gelişmeye açık bir toplum. Ama gelişmesi bu gücü ona kazandıran temel değerlere başta da İslam’a sıkı sıkıya sarılmasından geçiyor.”